نظام سرمایه داری بر حرص سرمایه داران بنا شده است و بدین سبب، انتهایی برای سلطه جویی آن نمی توان تصور نمود. تنها راه رهایی از چنین سلطه ای، انقلاب کردن و استقامت نمودن است. اندیشه های کمونیستی و انقلاب های کارگری در جهان، نخستین مقاومت جهانی انسانیت در برابر توحش سرمایه داری بود. اولین انقلاب چپ گرا، انقلاب شوروی علیه امپراطوری تزاری روسیه بود که در سال 1917 به پیروزی رسید. این انقلاب، به همه جهان صادر شد و تغییراتی اساسی در معادلات قدرت داخلی و بین المللی پدید آورد. یکی از این نقاط، کشور بزرگ چین بود. حزب کمونیست چین، ده سال بعد از انقلاب ملی گرایان چینی علیه پادشاهی چینگ یا مانچو و در سال 1921 شکل گرفت. آن ها توانستند طی جنگی داخلی، چین را به سمت حکومت کمونیستی پیش ببرند. تا اینکه مائو در سال 1949، تشکیل جمهوری خلق چین را اعلام نمود. بعد از مائو، اصلاحات اساسی در تفکرات کمونیستی حکومت چین پدید آمد اما چین همچنان یک نظام کمونیستی در دنیا شناخته می شود. با شکل گیری حکومت های بزرگ کمونیستی همچون چین و شوروی، جنگ سردی مابین آن ها با نظام سرمایه داری به رهبری آمریکا شکل گرفت. یکی از نتایج چنین جدالی، تشکیل دو کشور کره شمالی و جنوبی بود. کره ای ها با حمله ژاپن در جنگ جهانی، استقلال خود را از دست دادند. مردم کره علیه استعمار ژاپن جنگیدند و بعد از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوباره استقلال خود را بازیافتند. بهای این تغییرات برای کره، تقسیم آن به دو بخش شمالی و جنوبی بود. قرار بود تا بعد از پنج سال قیومیت آمریکا و شوروی بر دو بخش جنوبی و شمالی کره، کشور کره واحد تشکیل شود. ده ها سال از چنین روزی می گذرد ولیکن همچنان مردم کره در دو جمهوری متفاوت زندگی می کنند. یکی دیگر از کشورهایی که به طور مستقیم از انقلاب شوروی تأثیر پذیرفت، کوبا بود. کوبا تحت سیطره اسپانیا و سپس امریکا بود. کاسترو و چگوارا توانستند در سال 1959 حکومت انقلابی کوبا را در بیخ گوش امریکا شکل دهند. این حکومت هنوز نیز هست و مورد تحریم آمریکاست. کشورهای مسلمان نیز از تأثیر انقلاب های کمونیستی در امان نبودند و کشوری همچون الجزایر نیز تا حدی توسط رهبرانی چپگرا، انقلاب ملی گرایانه و استعماری خود را به پیش ببرند. آن ها توانستند استعمار 123 ساله فرانسه را پایان دهند. اما این کشور علی رغم استقلال سیاسی، استقلال فرهنگی ندارد.
این درس تحت عنوان «بررسی انقلاب های چپ و کمونیستی» در 4 جلسه ارائه شده است. هدف اصلی این درس تشریح انقلاب های چپ گرای جهان و بررسی علل و نتایج آن می باشد. بدین منظور به چهار انقلاب چین، کره، کوبا و الجزایر پرداخته شده است. در بررسی این انقلاب ها، به موضوعات متنوعی از قبیل مؤلفه های هویت مردم چین، انقلاب دهقانی مائو، اصلاحات ملی گرایان و کمونیست های چین، رابطه جمهوری خلق چین با شوروی و آمریکا، حمله ژاپن به کره، انقلاب ضداستعماری مردم کره، ، قیومیت آمریکا و شوروی بر کره، حمله کره شمالی به کره جنوبی، مبارزات چریکی در کوبا، جنگ اول و دوم استقلال کوبا، تصرف الجزایر توسط فرانسوی ها در قرن 18، مقاومت نیروهای جهادی عبدالقادر و نفوذ فرهنگی فرانسه در الجزایر پرداخته شده است. در این درس، با بررسی انقلاب های چپ و اشاره به سرنوشت این انقلاب ها، مقدمه ای برای پرداختن به انقلاب اسلامی ایران بوجود می آید.
نظام سرمایه داری بر حرص و طمع سرمایه داران بنا شده است و بدین سبب، انتهایی برای سلطه جویی آن نمی توان تصور نمود. تنها راه رهایی از چنین سلطه ای، انقلاب کردن و استقامت نمودن است.